Ölüyoruz...

Sebepsiz, suçsuz ölüyoruz...Sadece Ankara da değil memleketimin her yerinde hortlamış terör. Bugün burası yarın Allah bilir neresi. Türkiye 'nin başkenti, tam ortası, merkezi üçtür vuruluyor...Bir değil, iki değil, üçtür sinsice, kahpece, vahşice...

Acıları, ölümleri kanıksar olduk çoktandır, kimse hayır demesin. Her gün onlarca şehit verirken kanallar artık bu haberleri bir dakikada geçmeye, gazete müsvetteleri de belki bir satır içinde vermeye, belki de hiç bahsetmemeye başladı. Arada tv de denk gelip de şehit cenazesi görünce içimiz sızladı ama bu da belki birkaç dakika sürdü, o kadar. Şimdilerde ise terör artık burnumuzun dibinde. 

Ankara da yaşayıp da can korkusu yaşamayan kimse yoktur herhalde son zamanlarda. Ben de korkuyorum, ailem için, sevdiklerim için. Başka şehirlerde yaşayanlar biraz daha uzak olaya, bugünkü dekorasyon, dikiş nakış ve moda konulu postlardan anladığım kadarıyla...

Sonuç olarak her seferinde olduğu gibi yine ateş düştüğü yeri yaktı...Ateş hepimizi yakana kadar elimiz kolumuz kolumuz bağlı bekleyeceğiz, birileri birşeyleri elde edene kadar da yavaş yavaş öleceğiz, görünen o...