Tatilin ilk durağı Dikili

Yaz tatili rüyalarımızı süslerken, başladığı andan sonra rüya gibi çabucak geçti. Geriye 436 adet fotoğraf ve yazılmayı bekleyen anılar kaldı.
İlk durağımız Dikili oldu, eşimin ailesinde 4 gün kaldık. Dikili de deniz zaten serin olur bu sene iyice soğumuş. Suya girebilmek için verdiğimiz mücadeleyi, çıkmak için attığımız kulaçlar izledi :) Denize çok giremedik ama kumsal güzeldi, mükemmel gün batımları izledik, her gün farklıydı.



İzlemeye doyamadık, fotoğraf çekmeye de...



...ve tabii ki ikimiz...



Gündüzleri balkonda tembellik yapmak için salıncak benimdi, karnım tok, keyfim yerinde, manzaram güzeldi.



Bahçedeki armut, vileda sapı olmadan ayakta duramamasına aldırmadan boyundan büyük işlere kalkmış, onlarca armut vermişti, şaşırdım. Sonra dalından koparıp yedik, böyle bir zevk olmaz ya, ben herşeyi dalından koparmak istiyorum artık...



Dikili de çok güzel sofralarımız oldu, çeşit çeşit yemeklerle dolu anne sofraları, ama nedense hiçbirinin fotoğrafı çekilememiş açlıktan gözümüz görmedi galiba. Sevdiğimiz pidecide lahmacun yedik, tadını unutmamak unutturmamak için fotosu çekildi hemen:) İçmeyiz içmeyiz derken cola zero da her yemekte default olmaya başladı bu ara...



Armut ağacından sonra asma da arşivlenmeyi haketti, bu senenin hasılatı gayet başarılı görünüyordu. Hemen orda test ettik, evet güzeldi.



Ürün yelpazemize üçüncü sıradan giren elmalar Naci amcanın bahçesinden, istediğin kadar topla dediler ama bir tane aldım sadece, onu da yemeden geldim, unuttum :) Zaten koparmak yemekten zevkli...



Elma toplandı, sohbet edildi, kahveler içildi, kayınvalideye cilveler yapıldı...



Günler güzel geçti, çabuk geçti. Şimdi yaza kadar bekleyeceğiz...

http://ebrueliacik.blogspot.com/













Hiç yorum yok

Yorumlarınızı benimle paylaşmak ister misiniz?

Blogger tarafından desteklenmektedir.